Vertraging. Maar ik ben niet alleen.

Saint-Pierre d'Entremont - Cirque Ste Même - Alpette de la Dame - Bellefont

15km 1350 m+ 350m-

Saint-Pierre ligt 800 m lager dan de vorige bivakplek. Ik had dus geen ijs op de tent en rijp op het gras verwacht. Wel dus. Een heel vreemd ijs: het was precies onderkoelde regen, die ijs werd als ik het wou afvegen of afschudden.

Bon, dan maar vertrekken met 2 liter water, 1.5 liter in de drinkwaterzak en 0.5 liter onbruikbaar in de kletsnatte tent. Die still-tent van Dune, die zouden ze toch eens moeten commercialiseren. Ik teken direct in.

Op weg naar Ste Même doet de eerste zon deugd. Overal dampt het. Voorbij het dorp wordt het drukker. De Cirque is een enorme  overhangende rotswand in de vorm van een halve cirkel, waar in het midden van de rots een ondergrondse rivier terug tevoorschijn komt als een grote waterval. Blijkbaar één van de populairste plekken van de Chartreuse.

Ik klim tot bij de waterval en wil dan een oud maar avontuurlijk herderspad nemen, dwars door die rots. Ik nam de verkeerde afslag. Een mooie richel onder een rots, maar blijkbaar te laag. Een kwartier later kwam er nog een groepje, zelfde vergissing. We legden dan maar alle wijsheid samen en vonden met een dik uur vertraging toch de Pas de la Mort. Niet voor mensen met hoogtevrees, maar goed doenbaar. Waar het nodig is zijn er kabels en voetsteuntjes.

De middagpicknick (met tentdroogsessie) was wat later dan gepland... De compagnons de route gingen noordwaarts, ik trok zuidwaarts door de lange vallei van l'Aulp du Seuil. Bij de herdershut raakte ik aan de praat met een groepje jagers. Het lijkt onwaarschijnlijk, maar de familie die heel deze vallei bezit, is er in geslaagd om dit tegelijk de hoogst mogelijke bescherming als natuurreservaat mee te geven én er te mogen jagen op moeflons en gemzen. Het voornaamste is dat wandelen en bivakkeren ook mogen tijdens het jachtseizoen. 

Ik trek even op met drie françaises. Enfin dat dacht ik - het bleken 2 westvlamingen en een française. Ze hadden veel te lichte slaapzakken mee en wilden nog doortrekken tot de volgende open hut.  Toekomen 2 uur na zonsondergang was de pronostiek. Courage!

Plots stoten we op een 20-tal gemzen die rustig grazen. Nog nooit meegemaakt. Normaal sprinten ze weg zodra ze mensen opmerken.

Bij de Col de Bellefont doe ik nog een sprintje naar de Dôme de Bellefont. Wat een machtig uitzicht. De hele Belledonne, en erachter de besneeuwde pieken van les Grands Rousses. Het is nu al de vierde dag op rij met onvoorstelbaar mooi weer. Subliem gewoon.

De hut van Bellefont is dicht. Ik instaleer me op het terras. Een vlak plekje, 5* zonsondergang, een heldere bron, krekels,...  

Cirque de Sainte-Même

De resurgence van de Guiers Vif die als een waterval midden uit de rotswand komt.

De Sangle van de Pas de la Mort

De hele "Hauts de Chartreuse" van Dôme de Bellefont tot Mont Granier.

Boven de vallei van Grenoble de Belledonne en de witte pieken van les Grandes Rousses.

Krap bivakplekje bij Cabane de Bellefont.